Tekirdağ Namık Kemal İl Halk Kütüphanesi’nin bulunduğu bina “İtalyan Konağı” olarak anılmaktadır. Bu şekilde anılmasının sebebi, binanın bir zamanlar bir İtalyan ailesi olan Dussi ailesine ait olmasıdır. Dussi Ailesi, Toscana Grandükalığın görevlileri olarak diplomatik sebeplerle 1662 yılında Genova’dan ayrılmışlar, üç yüz senelik bir sürede önce Avusturya’ya, sonra Bulgaristan’a en nihayet Türkiye’ye yerleşmişlerdir. 1841 yılında Tekirdağ’a gelen Andrea Dussi (1788- 1878) ve Matteo Dussi (1815- 1898) kardeşler, günümüzde Barbaros Caddesi olarak adlandırılan caddede ikiz evler olarak inşa ettikleri evlere aralarında kura çekerek yerleşirler. Günümüzde İtalyan Konağı olarak anılan ve şu an Tekirdağ Namık Kemal İl Halk Kütüphanesi olan Konak, çekilen kura sonucu Matteo Dussi’ye düşer. Matteo Dussi, babasının vefatından sonra İtalyan Konsolosluğun atanır ve görevini bu konakta sürdürür. Regina Mısırlı ile evlenip 8 çocuğu olur. Çocuklarından Riccardo Dussi (1864- 1936), 1904 yılında Evelina Navoni ile evlenmiş e Mary, Matteo, ve Giovanni adlarında 3 çocuğu bu konakta doğmuştur. Trablusgarp Savaşı sırasında İtalyanlar 1911’de Trablusgarpa daha sonra Çanakkale, Rodos ve Limn adalarına asker çıkarınca, Dussi ailesi evlerini bırakıp, kaçmak zorunda kalmışlardır. Konağa da askerler el koymuştur. Dussi Ailesi 1912’de ateskesle birlikte evlerine geri dönmüşlerdir. Riccardo Dussi’nin Fransa’da Mühendislik Fakültesinde okuyan oğlu Matteo, babasının sıhhati kötüleşince fakülteyi bitiremeden evin büyük oğlu olarak konağa döner. Matteo Dussi (1906- 1977), 1934 yılında Edvige Zabloska ile evlenmiş, bu evlilikten, Mirella, Mario, Silvio, Edda- Aldo isimlerinde 5 çocuğu olmuş, çocuklarını bu konakta yetiştirmiştir. Matteo Dussi’ye 1959 yılında İtalya’nın Fahri Konsolosluğu verilmiş olup, Matteo Dussi, görevini vefat edinceye kadar yani 1977 yılına kadar sürdürmüştür. Matteo Dussi ‘nin vefatından sonra konsolosluk kapatılmıştır. Ailenin diğer üyeleri İtalya’ya ve İstanbul’a göç etmişlerdir. Dussi ailesinin Üç kuşağını barındıran aynı zamanda İtalyan Konsolosluğu olarak ta kullanılan bu konak, daha sonra açık arttırmayla satılmış, konağı Tekirdağ Belediyesi satın alarak, Kültür Bakanlığı’na devretmiştir.



SARI KÖŞK 

Süleymanpaşa'nın dikkat çeken sivil mimari örneklerinden biri olan Sarı Köşk 1918-1921 yılları arasında Müses Agovoviç tarafından yaptırılmıştır. Kagir bina, bodrumu olup zemin üzeri bir katlıdır. Kuzey cephesindeki girişe, sağ ve solunda bulunan on basamaklı mermer merdivenden ulaşılır. Tuğla örgülü giriş cephesine yapışık, kaideli ve sütun başlıklı pilastrlar arasına pencereler yerleştirilmiştir. Basık kemerli bodrum kat pencereleri demir parmaklıdır. Zemin kat pencereleri dikdörtgen formlu olup beyaz kepenklerle kapatılmıştır. Üst kat pencereleri beşik kemerlidir. Giriş cephesinde, zemin kat ile birinci kat arasında diş frizi görülmektedir. Yapının, tavanları ve merdivenleri ahşap olup tavanı süslemelidir.


Tekirdağ Tarihi Bedesten
Tekirdağ’daki Rüstem Paşa Külliyesi, bir XVI. yüzyıl eseri olup, cami, medrese, kütüphane, çifte hamam, bedesten, kervansaray ve imaretten oluşuyordu. Ancak, Mimar Sinan’ın eserlerini bildiren Tezkiretü’l-ebniye, Tezkiretü’l-bünyan ve Tuhfetü’l-mi‘mârîn ile Adsız Risâle’de bunlardan sadece cami, medrese, imaret ve kervansaray geçmektedir. Bundan dolayı külliyeyi meydana getiren birimlerin tamamının onun tarafından inşa edilmediği ve farklı zamanlarda ilaveler yapıldığı tahmin edilmektedir. Günümüzde cami ile bedesten dışındaki yapılar kısmen veya tamamen ortadan kalkmıştır. Bedesten, caminin batısındadır. Bedesten, İki kalın pâye üzerine dikdörtgen planda olup altı kubbeli ve 25,5 × 19 metre ölçülerindedir. Külliyenin önemli parçası sayılan bu yapı plan ve altı kubbeli örtü şekli bakımından Gelibolu, Bergama, Beyşehir, Selânik, Serez, Tosya ve Saraybosna’daki Bursa Bedesteni ile benzerlik gösterir. Yapıda kubbeler sekizgen kasnaklar üzerine oturmakta ve kubbe geçişleri pandantiflerle sağlanmaktadır. Dört tarafa birer kapısı olan bedestenin kapı kemerleri dıştan yuvarlak, içten sivri kemerlidir. Yapının kuzey cephe duvarında altta moloz taş ve yer yer tuğla hatılların bulunduğu duvar örgüsü, üstte üç sıra tuğla bir sıra kesme taştan oluşan almaşık duvar örgüsü görülür. Bu cephe haricindeki tüm cepheleri moloz taştan yapılmıştır. Yapının kuzey ve güney cephelerinde ikişer, doğu ve batı cephelerinde üçer tane dikdörtgen formlu pencere yer almaktadır. Dışbükey kavislenen taş saçaktan sonra pandantiflerle geçiş sağlanan kubbelerin bulunduğu üst kısma geçilir. Kubbelerin üzeri kurşun kaplıdır. Kuzey ve doğu cephe girişleri zemin kotundan aşağıda kaldığından bu kısımlarda merdiven kullanılmıştır. 1949-1950 yıllarında Maarif Müdürlüğü tarafından malzeme deposu olarak kullanılan ve 1972’de esaslı bir şekilde onarılan yapının cephesinde vaktiyle yıkılmış olup duvar izleri kısmen görülen dış dükkânlarının yerine yenileri yapılmıştır.



Tekirdağ Tarihi Yalı Hamamı
Süleymanpaşa İlçesi’nde yer alan hamamın mimarı belli değildir. Hamam, iki büyük ve on tane küçük kubbeden oluşan bir çifte hamamdır. 1600'lü yıllara tarihlendirilen hamamın 2004 yılında İstanbul Vakıflar Bölge Müdürlüğü’nün isteği doğrultusunda rölöve, restitüsyon ve restorasyon projeleri hazırlanmıştır. 2018 yılında başlayan çalışmalar 2020 yılında sona ermiş ve hamam kullanıma açık hale getirilmiştir.
Adres : Hürriyet Mahallesi Eski İstanbul caddesi, Müşfik Kenter Sokak No: 3, 59030 Süleymanpaşa/Tekirdağ



Süleymanpaşa İlköğretim Okulu, Süleymanpaşa /Tekirdağ 
1908 Yılında Cemaat-i İslamiye (İslam Cemaati) tarafından temeli atılan ve inşa edilen okul cumhuriyet dönemine kadar Türkler tarafından Tekirdağ' da inşa edilen ilk ve tek okuldur. Okulun ilk Türk adı Menba-ı İrfan' dır. Bulunduğu mahalle Cami-i Vasat (Ortacami), semt ise Kara Kâtip' dir.1920 yılında (20 Temmuz) Tekfurdağ Sancağı Yunan işgaline uğrayınca işgal sonunda Türkçe eğitimine ara verdirilerek, Rumca eğitim verilmiştir. 13 Kasım 1922 de Tekirdağ Yunan işgalinden kurtulunca, okul yeniden Türkçe eğitimine başlamıştır. Cumhuriyetin ilanına kadar bu şekilde eğitimine devam eden okul, cumhuriyetin ilanından sonra; 1354 yılında Rumeli'ye İlk defa ayak basan Türk akıncılarının komutanı Orhan Beyin oğlu olan Süleyman Paşa' nın adını almıştır. 1994-1995 öğretim yılında yeni binasına kavuşan okul bu tarihten itibaren ilköğretim okulu olarak şubat 2011 tarihine kadar eğitim-öğretime devam etmiştir. 2011- 2012 eğitim öğretim yılında da tarihi olan bina anaokuluna dönüştürülerek bağımsız anaokulu olarak eğitime devam etmektedir.

Namık Kemal İlköğretim Okulu, Süleymanpaşa /Tekirdağ 



Ertuğrul İlkokulu, Süleymanpaşa/ Tekirdağ 

Yahya Kemal Beyatlı Anaokulu, Süleymanpaşa /Tekirdağ 

İnönü Ortaokulu, Süleymanpaşa/Tekirdağ 

 

Çorlu Tarihi Belediye Binası
1877 yılında belediye olan Çorlu, 1903 yılında Hacı Süleyman Ağa’nın başkanlık döneminde bu binada hizmet vermeye başladı. Uzun yıllar belediye binası işlevini sürdüren yapı yeni belediye hizmet binasının kullanılmaya başlamasından sonra başka kurumlarca kullanıldı. Yıllara yorgun düşen yapının yeniden ayağa kaldırılması için Çorlu Belediyesi’nce başlatılan girişimler ile bina geçtiğimiz yıllarda restorasyona alındı. nihayet çevre düzenlemesi ile yeni çehresine kavuşan Çorlu’nun tarihi belediye binası 15 Ocak 2015 Perşembe günü hizmete açıldı. 9 Eylül 2020 tarrihinden itibaren Çorlu Yılmaz Büyükerşen Balmumu Heykeller Müzesi olarak hizmet vermektedir